Öcalan'ın Çağ tesbiti: Sosyalizm öldü! Zafer burjuva demokrasisinin!

Nasıl bir çağda yaşıyoruz? Marksist-Leninistlerin bu soruya cevabı, emperyalizm ve proleter devrimler çağı şeklindedir. Halklar cephesinde yüzyıl boyunca belli dönemlerde faşizme karşı mücadelenin, belli dönemlerde ulusal kurtuluş savaşları nın, belli dönemlerde işgallere karşı direnişlerin ağır basmış olması, bu tesbiti değiştirmemiştir; halklar cephesindeki her direniş ve savaş, emperyalizme karşı darbeler vurarak proleter devrimlere yönelimin önünü açar. Emperyalizmin sosyalizm öldü, elveda proletarya, tek kutuplu dünya deyişleriyle dünya devrimcilerine kabul ettirmek istediği bir bakıma, bu çağ tesbitini değiştirtmek, bunun yerine çağımız emperyalizm çağıdır tesbitini koydurmak içindir. Öcalan ve Kürt milliyetçi hareket işte bu tesbiti yapmıştır. Öcalan, burjuva demokrasisinin sosyalizmden daha üstün olduğunu kanıtladığını söyleyerek emperyalist cepheden yükselen sosyalizm öldü!çığlıklarına kendi sesini de katmıştır: Demokrasinin, yüzyılın sonunda tam zaferini ilan etmesi, tekniğin, üretimin bu en muazzam çağında nedensiz olmayıp, demokratik sistemin mekanizmalarıyla yakından bağlantılıdır. Toplumları, dolayı sıyla bireyleri, hiçbir sistem, kendi doğallığında bu kadar açığa çıkaramamış ve yaratıcı kılamamıştır. Gücünü özgürleştirmeden alır. Basit ve zor gelişir. Ama, sonuçlarının en hızlı ve güçlü görünen rejimden daha güçlü olduğu günümüzde tamamen kanı tlamıştır. 90lı yıllardan itibaren, sosyalist sistemin çözülüş ve demokrasiye dönüşümüyle, demokrasinin büyük zaferi aslında daha başlangıcındadır... Faşizmin, burjuva milliyetçiliğinin nefes aldırmaz totaliterizmiyle, işçi sınıfının aşırı eşitçiliğinin demokrasi yoksunluğu totaliterizminin başarısızlığı, bu çerçevenin dışına taşırılmış gerçeklikleriyle bağ- lantılıdır. 2000li yılların zaferini kesinleştiren demokratik sistem, derinliğine ve tüm toplumlara yaygı nlaşmasının önüne geçilemez gibi görünüyor. (Öcalan'ın imralı Savunması'ndan) Dört başı mamur bir burjuva demokrasisi övgüsü. Burjuvazi gibi faşizmle sosyalizmi aynı kategoriye koyan bir analiz ve tüm toplumlarda zaferin burjuva demokrasisinin olacağına hükmeden, ve bunu olumlu gören bir tesbit. Burjuva demokrasisinin zaferinden de değil, tam zaferinden sözeden bir dünya tahlili... Öcalan yanılıyor. Dünyanın dört bir yanında ulusal ve sosyal kurtuluş için savaşlar sürüyor hala. Ve emperyalizm bunları yokedemiyor, çünkü kurtuluş savaşlarının nesnel temeli ortadan kalkmış değil. Bu da çağımızın yine emperyalizm ve proleter devrimler çağı olarak sürdüğünün göstergesidir. Öcalan yanılıyor. Kapitalizmin toplumları ve bireyleri en iyi geliştiren, onların yaratıcılıklarını en çok açığa çıkaran ve en özgürleştirici sistem olduğunu söylerken, dünya halklarını kasıp kavuran, milyarlarca insanı açlığa mahkum eden adaletsizliği, eşitsizliği, kültürel yozlaşmayı, kapitalizmin çarkları uygulansın diye başvurulan zulmü yok sayıyor. Kapitalizmi övgüler içinde onaylayan Öcalan, Kürt sorununun çözümünü de kapitalizm içinde görüyor tabii. Kapitalizm içinde dil serbestliği; işte ABye uyumla yapılan (henüz yetersiz de olsa) budur. Avrupa kapitalizm içinde olabileceği yaptırıyor ve ondan sonra diyor ki; daha fazlasını istersen teröristsin! Tam zaferini ilan etmiş burjuva demokrasisinin kabul etmediği silahlı mücadele gibi yöntemlere başvurursan teröristtin! Öcalanın gerçekte PKKya, KADEKe terör örgütü denilmesine bir itirazının olmaması gerekir. Çünkü övgüler yağdırdığı, zaten kendisi yeterince özgürleştirici olan burjuva demokrasisinde halkların silahlı mücadelesine yer yok! Öcalan'ın zafer burjuva demokrasisinindir diyerek onayladığı, emperyalizmden başkası değildir. Her teorinin karşılığı olan politikalar vardır. Öcalan'ı n imralıda yaptığı zafer burjuva demokrasisinindir şeklindeki çağ tesbiti, doğal olarak emperyalizmin belirleyici güçleri ABD ve AB önünde de tam teslimiyet politikalarını getirmiştir: Geçen on yıl bu anlamda bir değişim süreciydi. Bunu yürüten, buna hakim olan ABD, buna Yeni Dünya Düzeni dedi ve dünya ölçüsünde gelinen noktada, bu konuda da önemli bir düzey tutturuldu. Bunu görmek, anlamak ve kabul etmemiz gerekiyor. (Serxwebun, Ağustos 1999, Sayı: 212) Kongra-Geli, ateşkese son verme kararıyla ABye uyumu tehlikeyi soktuğu gerekçesiyle suçlayanlara Kongra-Gel yöneticisi Murat Karayılan cevap veriyor: Türkiye'yi 1999 yılından ABye aday olduğu bugüne kadar destekliyoruz ve stratejimiz değişmemiştir. AB üyeliğine karşı değiliz ve bunun demokratik açılımlar sağlayacağı inancındayız. (29 Haziran 2004, Ülkede Özgür Gündem) ABDye bir itiraz yok. ABnin tam sömürgesi olmak canı gönülden isteniyor. Çünkü çağımız emperyalizm çağı. Bu çağda devrimler yok! Murat Karayılan, yukarıdaki sözlerini şöyle sürdürüyor: Türkiye inkarcı, statükocu, şiddet anlayışından medet uman tutumu değiştirmelidir. Yeryüzünde bütün gerilla hareketleriyle ilgili devletler sorunlarını çözdüler. Eskide ısrar var ve bu olduğu müddetçe sorunlar tekrar ediyor. Karayılan, çağımız emperyalizm ve devrimler çağıdır tesbitini boşa çıkarmak, artık emperyalizmin istemediği hiç bir politik gücün kalmadığını kanı tlamak için gerçekleri de pervasızca çarpıtıyor.

(ALINTI)

SİZCE PKK'NIN LİDERİ BÖYLE SÖZLER SARFEDERKEN HALA PKK'NIN DEVRİMCİ BİR ÖRGÜT OLARAK TANITILMASI NE KADAR DOĞRUDUR???